در حوزه‌ی ارزهای دیجیتال اصطلاحات و واژگان زیادی وجود دارند که هر تریدری باید برای موفقیت در این بازار با آن‌ها آشنا شود. اصطلاحاتی که حتما تابه‌حال بارها نام آن ‌را شنیده‌اید مثل ICO و IEO. ما هم امروز در این مقاله از آکادمی کلانتر قصد داریم به معرفی، مقایسه و مشکلات ICO و IEO، و دیگر توضیحات بپردازیم؛ پس اگر می‌خواهید بدانید که ICO و IEO چیست، تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.

مفهوم ico و ieo

ICO به معنای Initial Coin Offering و IEO به معنای Initial Exchange Offering هستند. هر دو مفهومی مرتبط با جمع‌آوری سرمایه برای یک پروژه از طریق فروش توکن‌های دیجیتال هستند.
در یک ICO، توکن‌های جدیدی برای یک پروژه ارائه می‌شود که افراد می‌توانند با خرید آن‌ها، سهامدار اولیه این پروژه شوند. در این مدل، توکن‌های فروخته شده ممکن است در یک بازار توکن‌های دیجیتال تبادل شوند و قیمت آن‌ها بر اساس عرضه و تقاضا تعیین می‌شود.
با IEO، فروش توکن‌ها از طریق یک صرافی رمزارزی صورت می‌گیرد. این صرافی اغلب یک پلتفرم توکن‌های دیجیتال است که با پروژه‌هایی همکاری می‌کند تا توکن‌های آن‌ها را به عنوان قابل تبادل در بازار توکن‌های دیجیتال ارائه دهد. در این مدل، صرافی نقش تضمین کننده امنیت تراکنش‌ها و معاملات توکن‌ها را دارد و از این رو اعتماد سرمایه‌گذاران به پروژه افزایش می‌یابد.
در هر دو مدل ICO و IEO، سرمایه‌گذاران می‌توانند از افزایش قیمت توکن‌ها سود ببرند، اما در عین حال باید به دقت تحقیق کنند و از شناسایی پروژه‌های کمکی و مشکوک پرهیز کنند.
ICO و IEO دو روش جمع‌آوری سرمایه برای شرکت‌های جوان و نوآوری در صنعت بلاک‌چین هستند.
ICO به معنای Initial Coin Offering است و به معنای ارائه اولیه سکه می‌باشد. در یک ICO، شرکت یک سکه یا توکن مبتنی بر بلاک‌چین خود را به فروش می‌رساند تا سرمایه‌گذاران بتوانند با خرید این سکه‌ها، به دنبال حمایت از پروژه و بهره‌مندی از امتیازات و خدماتی که پروژه ارائه می‌دهد باشند.
اما IEO یا Initial Exchange Offering به معنای ارائه اولیه بر روی صرافی می‌باشد. در این روش، شرکت یک IEO را بر روی یک صرافی معتبر بلاک‌چین ارائه می‌دهد و سرمایه‌گذاران برای خرید توکن‌های ارائه شده، باید از طریق حساب صرافی خود پول واریز کنند.
در کل، این دو روش برای جذب سرمایه به منظور توسعه پروژه‌های بلاک‌چینی استفاده می‌شوند ولی مزایا و معایب هر کدام متفاوت است و سرمایه‌گذاران باید پیش از سرمایه‌گذاری، مزایا و معایب هر روش را مورد بررسی و تحلیل قرار دهند.

جذب سرمایه عرضه اولیه چیست؟

جذب سرمایه‌ از طریق عرضه اولیه (Initial Offering) یا به اختصار IPO، فرآیندی است که شرکت‌ها برای جذب سرمایه‌گذاری، بخشی از سهام خود را در بورس عرضه می‌کنند. در این فرآیند، شرکت‌ها برای جذب سرمایه برای توسعه فعالیت‌های خود، از طریق فروش بخشی از سهام خود، به عموم علاقمندان، سهامداران و سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهند تا در شرکت آن‌ها سهام‌دار شوند.
در فرآیند جذب سرمایه از طریق عرضه اولیه، شرکت برای قرار دادن سهام‌های خود در بورس، باید مستنداتی مانند برگه ثبت‌نام، اظهارنامه صورت‌های مالی، قراردادها و سایر مستنداتی را به مراجع مربوطه ارائه کند. این مستندات شامل اطلاعات مالی، تاریخچه شرکت، شرایط و قوانین مربوط به عرضه سهام و سایر اطلاعات مربوط به شرکت می‌شود.

همچنین بخوانید:

معرفی 10 صرافی برتر ارز دیجیتال در ایران

مقایسه IEO و ICO

IEO و ICO دو فرآیند جذب سرمایه‌گذاری از طریق عرضه توکن‌های دیجیتال هستند، اما در مورد شیوه اجرایی و شرایط آن‌ها می‌توانند متفاوت باشند. در ادامه به مقایسه‌ این دو روش پرداخته می‌شود:

در IEO، عرضه‌ی توکن‌ها به صورت مستقیم در صرافی‌های ارز دیجیتال انجام می‌شود، اما در ICO، تیم پروژه خود مسئول اجرای عملیات عرضه توکن است. در این صورت، تیم پروژه باید با چالش‌های بسیاری مواجه شود، مانند پشتیبانی از توکن‌ها و تضمین امنیت آن‌ها.

در IEO، صرافی‌ها معمولاً مستندات و تحلیل‌های لازم را برای تأیید اعتبار پروژه و توکن‌ها به کارشناسان امنیتی و تحلیل‌گران ارائه می‌دهند. این اقدام، برای سرمایه‌گذاران امنیت و قابلیت اعتماد بیشتری به این پروژه‌ها می‌بخشد. اما در ICO، این امر به عهده تیم پروژه است و معمولاً کاربران باید خودشان تحلیل‌های لازم را انجام دهند.

در IEO، ریسک‌های سرمایه‌گذاری کمتر است، زیرا صرافی‌ها معمولاً تنها پروژه‌های امن و با ارزش را برای عرضه توکن‌ها انتخاب می‌کنند. اما در ICO، ریسک‌های سرمایه‌گذاری بیشتر است، زیرا هیچکس نمی‌تواند تضمین کند که یک پروژه‌ی جدید به موفقیت برسد.

بهترین دوره آموزش ارز دیجیتال در اصفهان

مشکلات IEO

همانطور که در هر روشی، در IEO نیز مشکلات و چالش‌هایی وجود دارد که می‌تواند برای سرمایه‌گذاران و صاحبان پروژه مشکلاتی ایجاد کند. برخی از مشکلات متداول IEO عبارتند از:

هک شدن صرافی‌ها و سرقت توکن‌ها از جمله مشکلاتی است که در IEO ممکن است اتفاق بیفتد. این مشکل با توجه به اینکه توکن‌های IEO از صرافی‌ها به دست می‌آیند، خطرات امنیتی بیشتری را به دنبال دارد.

در IEO قیمت توکن‌ها توسط صرافی‌ها مشخص می‌شود و ممکن است با تغییرات در بازار ارز دیجیتال تغییر کند. این بدان معناست که سرمایه‌گذاران هیچ تضمینی درباره قیمت توکن‌های خریداری شده ندارند.

در مقایسه با بازار ICO، تنوع توکن‌های عرضه شده در IEO کمتر است، زیرا تنها پروژه‌هایی که توسط صرافی‌ها برای عرضه توکن‌ها انتخاب می‌شوند، در IEO حضور خواهند داشت.

بعضی از صرافی‌ها ممکن است تنها برای کاربران خاصی در یک کشور خاص فعالیت کنند و بنابراین سرمایه‌گذاران از دیگر کشورها قادر به شرکت در IEO این صرافی‌ها نباشند.

همچنین بخوانید:

توکن چیست؟

برخی صرافی‌ها برای برگزاری IEO، تعرفه‌های بالایی را از شرکت‌کنندگان درخواست می‌کنند که ممکن است باعث کاهش درآمد سرمایه‌گذاران شود.

مشکلات IcO

همانطور که در هر روشی، در ICO نیز مشکلات و چالش‌هایی وجود دارد که می‌تواند برای سرمایه‌گذاران و صاحبان پروژه مشکلاتی ایجاد کند. برخی از مشکلات متداول ICO عبارتند از:

در ICO، قیمت توکن‌ها به طور کلی توسط بازار تعیین می‌شود و هیچ تضمینی درباره قیمت توکن‌های خریداری شده وجود ندارد. این بدان معناست که سرمایه‌گذاران هیچ تضمینی درباره قیمت توکن‌های خریداری شده ندارند.

بازار ارز دیجیتال و خصوصاً توکن‌های جدید، معمولاً نوسانات شدیدی را تجربه می‌کنند. این موضوع می‌تواند برای سرمایه‌گذاران ناپایداری و خطر بیشتری را به دنبال داشته باشد.

برخی از پروژه‌های ICO اطلاعات محدودی درباره تیم، محصول یا خدمات خود ارائه می‌دهند. این می‌تواند سرمایه‌گذاران را با مخاطرات بیشتری روبرو کند و از سرمایه‌گذاری در پروژه‌های کم‌اطلاعات، منع کند.

برخی از ICOها به صورت تقلبی صورت می‌گیرند و در چنین پروژه‌هایی، سرمایه‌گذاران ممکن است از حقوق و سرمایه‌شان دست بردارند. همچنین، به دلیل کمبود قوانین و مقررات، سرمایه‌گذاران در مقابل سوء استفاده‌ها و تقلب‌ها محافظت کمتری دارند.

–اینوستوپدیا

دانلود پی دی اف مقاله ICO و IEO چیست؟